هیچ محصولی در سبد خرید نیست
تفاوت فول رنج و میدرنج
6 دقیقه مطالعه
فهرست مطالب
- 🔸تفاوت فول رنج و میدرنج
- 🔸تعریف فول رنج
- 🔸تعریف میدرنج
- 🔸تفاوت فول رنج و میدرنج در طراحی و ساختار
- 🔸تفاوت فول رنج و میدرنج در پاسخ فرکانسی
- 🔸تفاوت فول رنج و میدرنج در دقت و شفافیت صدا
- 🔸 پیچیدگی امواج و هماهنگی فرکانسی
- 🔸کاربردهای هر کدام
- 🔸تفاوت فول رنج و میدرنج در هزینه و ارزش خرید
- 🔸نقش در سیستمهای چند کاناله
- 🔸قابلیت تنظیم و تطبیق
- 🔸جمع بندی تفاوت فول رنج و میدرنج
تفاوت فول رنج و میدرنج
در دنیای سیستم های صوتی، انتخاب میان انواع مختلف بلند گوها همواره یکی از چالش های بزرگ علاقه مندان به صدای با کیفیت است. دو دسته مهم از بلند گوها که اغلب با یکدیگر مقایسه می شوند، فول رنج و میدرنج هستند. هر کدام از این دو دسته بلند گو نقش خاصی در باز تولید صدا ایفا می کنند و درک تفاوت های کلیدی میان آن ها می تواند به شما کمک کند تا بهترین گزینه را برای خرید سیستم صوتی خود انتخاب کنید.
تعریف فول رنج
بلندگو های فول رنج به عنوان یک گزینه کامل و جامع شناخته می شوند که توانایی باز تولید طیف وسیعی از فرکانس ها را دارند. این بلندگوها به گونه ای طراحی شده اند که تمام باند های صوتی را، از پایین ترین نت های باس تا بالاترین نت های تریبل، پوشش دهند. فول رنج ها معمولاً در سیستمهایی استفاده میشوند که نیاز به کمترین پیچیدگی در تنظیم و نصب دارند. اگرچه این بلندگوها قادر به بازتولید گسترده فرکانسها هستند، اما ممکن است در برخی از فرکانس های خاص کیفیت بالای تخصصی که در بلندگو های اختصاصی مانند میدرنج ها دیده میشود را ارائه ندهند.
برای مشاهده قیمت روز میدرنج روی لینک روبرو کلیک کنید: میدرنج.
تعریف میدرنج
یکی از نکات در تفاوت فول رنج و میدرنج این است که برخلاف فول رنج، بلندگوهای میدرنج به طور خاص برای بازتولید فرکانس های میانی طراحی شدهاند. این فرکانسها که در محدوده 250 هرتز تا 5 کیلوهرتز قرار دارند، شامل اکثر صدای خوانندهها و بسیاری از آلات موسیقی هستند. استفاده از میدرنج ها در سیستم صوتی باعث میشود که صدای انسانی و جزئیات سازها با وضوح بیشتری پخش شوند. به طور کلی، میدرنج ها برای افرادی مناسب هستند که به دنبال کیفیت صدای بالا در بخشهای میانی صدا هستند و مایلند جزئیات بیشتری از موسیقی خود بشنوند.
تفاوت فول رنج و میدرنج در طراحی و ساختار
فول رنجها به دلیل نیاز به پوشش گسترده فرکانسها، معمولاً از دیافراگم هایی با اندازه متوسط و تکنولوژیهای متنوعی مانند استفاده از توییتر های یکپارچه بهره می برند. در مقابل، میدرنج ها با دیافراگم های کوچکتر و مواد خاصی طراحی میشوند که بتوانند به بهترین شکل ممکن فرکانس های میانی را باز تولید کنند. این تفاوت در طراحی باعث میشود که هر کدام از این بلندگو ها برای کاربرد های خاص خود مناسب باشند.
تفاوت فول رنج و میدرنج در پاسخ فرکانسی
پاسخ فرکانسی یکی از مهم ترین جنبه هایی است که فول رنج و میدرنج را از هم متمایز می کند. فول رنج ها به گونه ای طراحی شده اند که طیف گسترده ای از فرکانس ها را پوشش دهند، بهطور معمول از ۲۰ هرتز تا ۲۰ کیلوهرتز، که شامل تمامی باند های صوتی قابل شنیدن برای گوش انسان است. این بازه گسترده باعث میشود فول رنج ها برای کاربرد های عمومی مناسب باشند، اما مشکل اصلی این نوع بلندگوها، عدم توانایی در ارائه دقت بالا در برخی باند های خاص است.
در مقابل، میدرنج ها به فرکانسهای میانی (حدود 250 هرتز تا 5 کیلوهرتز) متمرکز هستند. این فرکانس ها برای بازتولید دقیق صدای انسان و بسیاری از آلات موسیقی ضروری اند. میدرنجها نمیتوانند فرکانسهای بالا یا پایین را بهخوبی بازتولید کنند، اما در بازه میانی عملکرد فوقالعادهای دارند. این تمرکز، دقت بیشتری را در پخش جزئیات صداهای میانی به ارمغان می آورد و به همین دلیل در سیستمهای صوتی حرفه ای استفاده میشوند.
تفاوت فول رنج و میدرنج در دقت و شفافیت صدا
دقت صدا یکی دیگر از تفاوت های کلیدی میان این دو نوع بلندگو است. فول رنجها به دلیل تلاش برای پوشش تمام باندهای فرکانسی، اغلب در بهینه سازی کیفیت صدا در فرکانس های خاص ناتوان هستند. به ویژه در فرکانس های پایین (باس) و فرکانس های بالا (تریبل) ممکن است دقت لازم را نداشته باشند، زیرا در این نواحی به تخصص بیشتری نیاز است.
از سوی دیگر، میدرنج ها با تمرکز بر فرکانس های میانی، در ارائه شفافیت و دقت بیشتری در این بازهها سرآمد هستند. استفاده از مواد خاص در دیافراگم میدرنج ها و طراحی آکوستیک بهینه، امکان باز تولید صدای دقیق تر و خالص تر را فراهم میکند. به همین دلیل، در بسیاری از سیستم های صوتی پیشرفته، میدرنج ها به عنوان جزء اصلی سیستم برای ارائه کیفیت صوتی بالاتر به کار می روند.
پیچیدگی امواج و هماهنگی فرکانسی
پیچیدگی امواج (Distortion) در بلندگوها یکی از مسائل مهم در بازتولید صداست. فول رنجها به دلیل تلاش برای پوشش بازه کامل فرکانسی، اغلب در برخی فرکانسها دچار اعوجاج میشوند. این موضوع به ویژه در سطوح ولوم بالا مشهودتر است. چون در طراحی فول رنج ها، مهندسان تلاش کرده اند تا تمام فرکانس ها توسط یک درایور واحد باز تولید شود، این امر منجر به بروز پیچیدگی امواج در فرکانسهای خاص میشود.
برعکس، میدرنج ها به دلیل تمرکز بر یک بازه خاص فرکانسی، معمولاً در ارائه صدای پایدارتر و بدون پیچیدگی امواج عملکرد بهتری دارند. از آنجا که میدرنج ها تنها بر فرکانسهای میانی تمرکز دارند، نیاز به مدیریت چند باند مختلف در یک بلندگو را ندارند و این موضوع باعث می شود تا بتوانند با دقت بیشتری صدا را بدون پیچیدگی امواج (Distortion) بازتولید کنند.
کاربردهای هر کدام
یکی دیگر از موارد مهمی که در تفاوت فول رنج و میدرنج باید در نظر بگیریم، این است که فول رنج ها به دلیل توانایی باز تولید طیف وسیعی از فرکانس ها، معمولاً در سیستم های صوتی عمومی، خودروها و دستگاههای کوچک خانگی استفاده میشوند. این بلندگوها برای کسانی که نیاز به یک سیستم ساده و کاربردی دارند مناسب است. از سوی دیگر، میدرنج ها بیشتر در سیستم های حرفه ای و برای کسانی که به دنبال تجربه صدای دقیق و با کیفیت هستند استفاده میشوند. آنها معمولاً در کنار ساب ووفرها و توییترها به کار گرفته می شوند تا بتوانند یک تجربه صدای کامل و همهجانبه ایجاد کنند.
تفاوت فول رنج و میدرنج در هزینه و ارزش خرید
بلندگو های فول رنج به دلیل طراحی ساده تر و چند کاره بودن، معمولاً قیمت مناسبی دارند و برای استفاده های روزمره گزینه خوبی محسوب می شوند. میدرنج ها، به خصوص مدلهای حرفه ای آن ها، به دلیل دقت بالا و تمرکز بر کیفیت صدا معمولاً قیمت بالاتری دارند. این بلندگوها بیشتر برای علاقهمندان به موسیقی با دقت بالا و سیستمهای صوتی حرفهای مناسباند. ارزش خرید هرکدام از این دو دسته به نیازها و انتظارات کاربران بستگی دارد.
نقش در سیستمهای چند کاناله
در سیستم های صوتی حرفه ای و چند کاناله، میدرنج ها و فول رنج ها نقش های متفاوتی ایفا می کنند. فول رنج ها معمولاً در سیستم های صوتی ساده و یکپارچه به کار می روند که هدف آن ها ارائه صدای عمومی و متعادل است. این نوع بلندگوها در دستگاه های صوتی قابل حمل، خودروها و سیستم های خانگی که نیاز به جزئیات تخصصی ندارند، به وفور یافت می شوند.
اما در سیستم های پیشرفته تر، میدرنج ها به همراه توییترها و سابووفرها برای باز تولید دقیق تر صدا استفاده می شوند. میدرنج مسئول بازتولید فرکانس های میانی است، در حالی که توییترها برای فرکانسهای بالا و سابووفرها برای باس عمیق به کار می روند. این توزیع وظایف میان درایورها باعث می شود تا هر کدام از اجزای سیستم صوتی بتوانند با دقت بیشتری صدا را بازتولید کنند و تجربه شنیداری بهتری برای کاربر فراهم آورند.
تفاوت بین بلندگو های فول رنج و میدرنج به وضوح نشان دهنده کاربردها و توانایی های مختلف هرکدام است. انتخاب بین این دو به نیاز شما از سیستم صوتی و نوع موسیقی که گوش میدهید بستگی دارد. هرچند فول رنجها برای پوشش گسترده صدا و کاربردهای عمومی مناسب اند، میدرنج ها به دلیل دقت بالاتر در فرکانسهای میانی، تجربه شنیداری متمرکزتر و حرفهای تری ارائه میدهند.
قابلیت تنظیم و تطبیق
فول رنج ها به دلیل ماهیت همه کاره خود، اغلب تنظیمات محدودی دارند و بیشتر برای کاربرانی مناسب هستند که به دنبال یک سیستم ساده و بدون نیاز به تنظیمات پیچیده هستند. اما میدرنجها به دلیل کاربرد تخصصی تر، نیازمند تنظیمات دقیقتر و بهینه سازی بیشتر هستند.
در سیستم های صوتی حرفه ای، میدرنج ها معمولاً به همراه کراس اوورهای تخصصی به کار می روند تا اطمینان حاصل شود که فقط فرکانسهای میانی به این بلندگو ها ارسال می شود. این سطح از تطبیق پذیری به کاربران حرفه ای اجازه می دهد تا سیستم صوتی خود را بر اساس نیازهای دقیق خود تنظیم کنند و تجربه شنیداری فوق العادهای به دست آورند.
برای مشاهده قیمت روز فول رنج روی لینک روبرو کلیک کنید: فول رنج.
جمع بندی تفاوت فول رنج و میدرنج
در نهایت با بررسی تفاوت فول رنج و میدرنج، انتخاب آن ها به نیازهای شما و نوع استفادهای که از سیستم صوتی دارید بستگی دارد. اگر به دنبال یک بلندگوی همهکاره و ساده هستید که بتواند طیف وسیعی از صدا ها را بدون نیاز به تنظیمات پیچیده پخش کند، فول رنج گزینه مناسبی است. اما اگر کیفیت، دقت و جزئیات برای شما اهمیت دارد و می خواهید یک سیستم صوتی حرفه ای و تخصصی داشته باشید، میدرنج ها انتخاب بهتری خواهند بود.
این تفاوت های تکنیکی نشان دهنده نیاز به آگاهی و دقت در انتخاب تجهیزات صوتی است تا بتوانید تجربه شنیداری مطلوبی را تجربه کنید.
دیدگاه کاربران
هیچ دیدگاهی برای این مقاله نوشته نشده است